Alvan Adams #33

Skrzydłowy w latach 1975-1988, debiutant roku, lider wszechczasów Suns w kilku kategoriach: w ilości rozegranych spotkań (988), minutach spędzonych na parkiecie (27 203), zbiórkach (6 937), przechwytach (1 289) oraz drugi w asystach (4 102). Alvan Adams całą swoją karierę spędził w drużynie Suns. Określany był pseudonimami „Oklahoma Kid” lub „Double A”.

Tom Chambers #24

Skrzydłowy Phoenix Suns w latach 1988-1993, pierwszy niezastrzeżony wolny agent w historii NBA. Dwukrotny członek All-NBA Second Team. Trzykrotny uczestnik meczu gwiazd NBA. Drugi na liście zawodników z największą liczbą zdobytych punktów w meczu (60 – 24 marca 1990 roku przeciwko Seattle Supersonics), tuż za Devin’em Bookerem (70). Do czasów Amar’e Stoudemire’a i później Devin’a Booker’a, był także zawodnikiem z najwyższymi sezonowymi średnimi punktów zdobytych w meczu (27,2 i 25,7).

Walter Davis #6

Najlepszy strzelec Phoenix Suns w historii, rzucający obrońca. W barwach zespołu rozegrał 11 sezonów (1977-1988), w których zdobył w sumie 15 666 punktów. W innych zestawieniach wszechczasów, aż w 8 kategoriach znajduje się w pierwszej piątce. Sześciokrotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1978-1981, 1984, 1987). Nazywany „Sweet D”, „Man with the Velvet Touch” oraz „The Greyhound”.

Connie Hawkins #42

Skrzydłowy, gracz Phoenix Suns przez 5 sezonów w latach 1969-1973, ze średnią 20,5 punktów oraz 9,0 zbiórek na mecz. Czterokrotny uczestnik meczu gwiazd NBA – w każdym z czterech pełnych sezonów gry w Phoenix Suns. Umieszczony na liście 15 najlepszych zawodników stworzonej przez Kareem’a Abdul-Jabbar’a. Jego pseudonim to „The Hawk”.

John MacLeod

Najlepszy i najdłużej zatrudniony trener w historii Phoenix Suns (13 sezonów w latach 1973-1987). Poprowadził zespół do 579 zwycięstw w sezonie zasadniczym oraz 39 w playoffs. Trzykrotnie poprowadził zespół do finałów konferencji zachodniej (1976, 1979, 1984) oraz raz do finałów (1976). Dziewięciokrotnie awansował z zespołem do fazy playoffs, w tym 8 razy z rzędu (1977-1985), co jest rekordem klubu.

Dan Majerle #9

Rzucający obrońcy / niski skrzydłowy występujący w Phoenix Suns przez 8 sezonów (1988-1996 oraz 2001-2002). Ulubieniec fanów przez wzgląd na nienaganną etykę pracy. Rekordzista wszechczasów Phoenix Suns w ilości celnych rzutów za 3 punkty (800). Złoty medalista koszykarskich mistrzostw świata w 1994 roku, oraz zdobywca brązowego medalu Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku. Był pierwszym rezerwowym w historii NBA, którego fani w głosowaniu powołali do meczu gwiazd NBA (1995). Trzykrotny uczestnik tego meczu w latach 1992, 1993 oraz 1995. Koledzy nazywali go „Thunder Dan”.

Joe Proski

Był trenerem sportowym przez pierwsze 32 lat istnienia zespołu Phoenix Suns. Zdobył pierwszą w historii nagrodę 30-lecia przyznawaną przez National Basketball Trainers Association. Czterokrotny trener sportowy podczas meczu gwiazd NBA, 10-letni reprezentant Konferencji Zachodniej w NBTA Executive Committee. Często określany pseudonimami „Prosk” i „Magic Fingers”.

Paul Westphal #44

Obrońca, zawodnik Phoenix Suns w latach 1975-1980. Mistrz NBA z 1974 roku (jako gracz Boston Celtics), trzykrotny członek All-NBA First Team (1977, 1979, 1980), pięciokrotny uczestnik meczu gwiazd NBA w latach 1977–1981 oraz meczu legend w 1989 roku. Jeden z najlepszych strzelców wszechczasów Phoenix Suns (9 564 punkty). Asystent trenera Phoenix Suns w latach 1988-1992 oraz główny trener w latach 1992-1996. Doprowadził drużynę do finałów NBA w 1993 roku. Członek Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.

Charles Barkley #34

Skrzydłowy Phoenix Suns w latach 1992-1996. Jeden z czterech graczy NBA, którzy w karierze zanotowali ponad 23 000 punktów, 12 000 zbiórek i 4 000 asyst (włącznie Kareem’em Abdul-Jabbar’em, Wilt’em Chamberlain’em i Karl’em Malone’em). Wybrany do zestawienia 50 Greatest players in NBA History jako jedyny z zawodnik Phoenix Suns. Pierwszy gracz Suns, który otrzymał tytuł MVP sezonu zasadniczego za sezon 1992/1993. Jedenastokrotny uczestnik Meczu Gwiazd NBA i dwukrotny złoty medalista igrzysk olimpijskich (1992, 1996). Od 2006 roku członek NBA Hall of Fame. Często określany pseudonimami „Sir Charles” i „Round Mound of Rebound”.

Jerry Colangelo

Manager, prezes, dyrektor generalny, trener, z 40-letnim stażem pracy w Phoenix Suns. Czterokrotny zdobywca wyróżnienia tytułu NBA Executive of the Year (1976, 1981, 1989, 1993). Kiedy w 1987 roku, przyszłość funkcjonowania klubu w mieście Phoenix była zagrożona, zebrał grupę 14 inwestorów, którzy kupili klub. Usilnie zabiegał o budowę nowej areny dla klubu, wynikiem czego było oddanie do użytku w 1992 roku America West Arena. Wybrany przez „The Arizona Republic” Najbardziej Wpływową Postacią Sportu XX wieku w stanie Arizona. Członek Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.

Cotton Fitzsimmons

Trener z 20-letnim doświadczeniem w NBA, na stanowisku głównego trenera Phoenix Suns pracował w trzech okresach: 1970-1972, 1988-1992 oraz 1996-1997. W Phoenix pełnił jeszcze inne funkcje, tj. dyrektor personelu zawodników czy vice-prezydent zarządzający. Przechodząc na emeryturę, trafił na szóstą pozycję listy najlepszych trenerów wszechczasów z bilansem 832-775. Dwukrotnie wybrany trenerem roku: w 1989 z Phoenix i w 1979 z Kansas City. Członek The Missouri Basketball Hall of Fame, The National Junior College Hall of Fame i Missouri Sports Hall of Fame. Określany był pseudonimami „Cotton” i „Whitey”.

Kevin Johnson #7

Rozgrywający Phoenix Suns w latach 1988-1998 oraz w playoffs w sezonie 1999/2000, kiedy to po wcześniejszym zakończeniu kariery, wrócił by pomóc drużynie w miejsce kontuzjowanego Jason’a Kidd’a. Szósty w rankingu wszechczasów NBA w kategorii średniej asyst w karierze (9,1) oraz dziesiąty w kategorii sumy asyst w karierze (6 711). Właściciel rekordu Phoenix Suns w ilości asyst w jednym meczu (25 – w meczu z San Antonio Spurs 6 kwietnia 1994 roku). Trzykrotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1990, 1991, 1994), pięciokrotnie wybierany do składu All-NBA. Zdobył tytuł NBA Most Improved Player w 1989 roku oraz złoty medal koszykarskich mistrzostw świata w 1994 roku. Pseudonim „KJ”.

Al McCoy

Legendarny komentator meczów Phoenix Suns, zwany „Głosem Słońc”. Swój pierwszy mecz skomentował 27 września 1972 roku, a funkcję tę pełnił przez 46 lat, do końca sezonu 2017/2018. To najdłuższa kariera komentatora sportowego jednej drużyny. Użyczył swego głosu do filmów „Shazam” oraz „Zing Go The Strings”. Uhonorowany przez Phoenix Suns w 2007 roku otwarciem sali Al McCoy Media Centerw w Phoenix Suns Arena.

Steve Nash #13

Rozgrywający Phoenix Suns w latach 1996-1998 oraz 2004-2012, ze średnimi 14,4 punktu i 9,4 asysty. Dusza i serce zespołu. Dwukrotny zdobywca tytułu MVP sezonu zasadniczego w latach 2005 i 2006, jako jeden z dziewięciu zawodników w historii, którzy zdobyli ten tytuł dwa lata z rzędu. Ośmiokrotny uczestnik meczu gwiazd NBA (6 razy jako gracz Suns), lider wszechczasów Phoenix Suns w asystach (6 997), rzutach za 3 punkty (1 051) oraz skuteczności rzutów wolnych (90,7%). Członek Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Pseudonim „Two Time”.

Dick Van Arsdale #5

Niski skrzydłowy / rzucający obrońca, grający 12 sezonów w Phoenix Suns w latach 1968-1977. Zdobywca pierwszych punktów w historii klubu (18 października 1968 r.). Czwarty na liście wszechczasów pod względem sumy zdobytych punktów dla Suns (12 060), trzykrotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1969, 1979, 1971), wybrany do All-Defensive Second Team (1974). Pseudonimy „Flying Dutchman” i „The Original Sun”.